Włodzimierz Mościcki (1911-1977), zdjęcie z młodości

Wspomnienie o profesorze, autorstwa prof. Andrzeja Zastawnego, Postępy Fizyki, 1978, str. 1, 2, 3, 4.

Życiorys profesora, autorstwa Krystyna Kozłowskiego z Politechniki Gdańskiej.

Ocena własnej działalności, Dr Włodzimierz Mościcki Doc. na I Katedrze Fiz.P.G.

1958   Nobelkommitte for Fysik   Nobel Committee for Physics

Przy aparaturze w Gdańsku, w Laboratorium Geochronologii Bezwzględnej, zlokalizowanym w budynku Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet), przy ul. Sobieskiego, rok około 1962. Stanowisko licznikowe jest za plecami Profesora.
Zdjęcie i opis wg prof. A. Zastawnego.
Idąc od lewej strony zdjęcia, pierwsze dwa urządzenia stające jedno na drugim, to stabilizator napięcia sieciowego (dolny) i precyzyjny autotransformator, z którego podawano napięcie na pierwotne uzwojenie transformatora wysoko-napięciowego. Napięcie to mierzono precyzyjnym woltomierzem. Za tymi urządzeniami, czyli na zdjęciu jeszcze bardziej w lewo (niewidoczne) stał pozyskany z demobilu wojskowego niemiecki zasilacz do radaru, służący jako zasilacz wysokiego napięcia. Ostatecznie wysokie napięcie było mierzone woltomierzem elektrostatycznym, którego fragment widać na wierzchu osłony materiałowej zespołu licznikowego. W drewnianym stojaku obok opisanych urządzeń była aparatura elektroniczna (oczywiście lampowa), zaprojektowana, wykonana i serwisowana przez mgr. inż. Adama Brodzikowskiego, absolwenta Wydziału Łączności PG. Wystająca tuba, to kineskop, na którym wizualizowano impulsy z licznika głównego (L1). W "szafie" między opisanym stojakiem i zespołem licznikowym jest u góry zasilacz wysokiego napięcia do liczników GM osłon, a w dolnej części najpierw był zestaw ogniw galwanicznych połączonych w szeregowy stos do wysokiego napięcia, zasilającego licznik główny; bo taki wariant zasilania wysokim napięciem był przez pewien czas testowany i stosowany. Potem był tam zaprojektowany i wykonany przez A. Zastawnego stabilizator wysokiego napięcia, pracujący na wysoko-napięciowej (przeszło 10 kV) triodzie lampowej.

Praca magisterska prof. Zastawnego, rok 1960. strona tytułowa, opis licznika.
Prof. Zastawny : Była ona istotną w budowie laboratorium w Gdańsku. W pracy skonstruowano zespół licznikowy. Nie odzwierciedla tego tytuł pracy, ponieważ promotor - Mościcki na etapie formułowania pracy nie liczył się z tak dalekim postępem. Dla Mościckiego, wtedy, sprawą pierwszą i kluczową było wyjaśnienie, czy i jakie tworzywa sztuczne będzie można zastosować w konstrukcji liczników G-M argonowo-alkoholowych i licznika proporcjonalnego z CO₂ (plexi, polistyren jakieś inne no i przede wszystkim żywica epoksydowa - materiał zupełnie nowy kupowany w Szwajcarii). Tego zagadnienia dotyczy tytuł pracy. Było to badanie charakterystyk liczników w funkcji czasu (kilka miesięcy). Drugie zdjęcie z pracy pokazuje, że faktycznie konstrukcja zespołu też była w pracy. Ten zespół licznikowy pracuje do dzisiaj w Gliwicach z symbolem "L1". Jest to pewnie najdłużej pracująca aparatura fizyczna w Polsce, a może i w świecie.

O rozwoju laboratorium w latach sześćdziesiątych wiele mówią publikacje z tych lat, dostępne na stronie prof. A. Zastawnego, (patrz Science), ...

... w szczególności artykuł: Apparatus used in the Laboratory of Absolute Geochronology for determining the age of samples by the C-14 procedure (pdf).