AW  nauka, tuzin punktów    tu bardziej formalnie i obszerniej

2016. Koniec. Chyba mój ostatni wkład w naukę. Zupełnie własna metoda, współautorzy nieco przestraszeni. Słabo cytowane, ale jako jedna z czterech prac ma ALTMETRIC. Walanus A., Cebulska M., Twardosz R., 2016, A model for estimating rains' area, using the dependence of the time correlation of sites' monthly precipitation totals on the distance between sites, Theoretical Appl. Climatology, 124:913-918.

2013. Kompletnie odleciany temat. Że też przyjeli to w takim czasopiśmie ... Walanus A. Nalepka D. Information content of zero pollen counts in Holocene profiles, The Holocene, v.23, 5 May 2013, pp. 730-736

2011. Całkowicie zignorowane. Walanus A. 2011, Po prostu Nauka; o szkodliwości pojęcia aktualizmu, Przegląd Geologiczny, List do Redakcji, v. 59, nr. 6, str. 462.

2010. Całkowicie własne rozwiązanie zleconego problemu (DN). Cytowane. Walanus A., Nalepka D. 2010 Calibration of Mangerud’s Boundaries, Radiocarbon, 52/4 p.1639-1644.

POLPAL - program (exe) do rysowania diagramów palinologicznych (i ich analizowania numerycznego) sprzedany przez IB PAN na cały świat. Diagramy są wszędzie. Cytowań więcej niż ma praca z Nature (ostatnie, styczeń 2020, z Argentyny: María Gisela Lefebvre, María de los Milagros Colobig, Alejandro Fabián Zucol, Mario Gabriel Maldonado, María Marta Sampietro Vattuone). Na bazie POLPALu robimy liczne izopole (tysiące map w monografiach i artykułach).

1995. Nature, nie byłem żadnym producentem danych ani odkrywcą Jeziora Gościąż, a pierwszy Autor mnie włączył. Goslar T., Arnold M., Bard E., Kuc T., Pazdur M.F., Ralska-Jasiewiczowa M., Różański K., Tisnerat N., Walanus A., Wicik B., Więckowski K., 1995, High concentration of atmospheric 14C during the Younger Dryas cold episode, Nature v.377, p.414-417.

1989. Drugi autor referował to w Groningen parę lat wcześniej, był jednym z dwóch, którzy przedstawili rowiązanie poważnego problemu. Opóźnienie publikacji zdaję się nie było przypadkowe. Bayesian approach jest kompletnie moje (patrz punkt 1983a), ale rzecz była zbyt ważna, żebym był niealfabetycznie pierwszym autorem (pytać T.Goslara). Michczyńska D. J., Pazdur M. F., Walanus A., 1989, Bayesian approach to probabilistic calibration of radiocarbon ages, PACT, vol. 29, p. 69-79.

1986. W tekście jest uwaga (zauważona), że równolegle idą dwa procesy: aparatura coraz stabilniejsza, a metody testowania jej stabilności coraz lepsze, podczas gdy przestają być potrzebne. Walanus A., 1986, 14C electronic measurement system with small microcomputer, Radiocarbon, vol. 28, p. 569-570.

1983b. Popper odpisał mi na prośbę o odbitkę. Dopisał komentarz i życzenia noworoczne. List. (Przeciętne osiągnięcie, ale widać miał mały odzew, a ja tę pracę zauważyłem.)

1983a. Twierdzenie Bayesa w kontekście wnioskowania w nauce, wcześnie w literaturze krajowej i chyba też światowej. Archeologia Polski.

1979. Początek, samodzielna praca. Walanus A., 1979, A Monte Carlo study of the effect of the rejection of outliers on the estimated mean value and standard deviation in the case of undisturbed measurements, Nuclear Instruments and Methods, vol. 158, p. 307-309.

1978. Początek. Wynik z pracy magisterskiej (rozkład prawdopodobieństwa). (Prof. Mościcki ostatni, bo umarł (1977) - decyzja pierwszego autora. (Takich rzeczy nie robi się asystentowi na starcie.)) Pazdur M. F., Walanus A., Mościcki W., 1978, A method of continuous examination of counting efficiency during measurements of natural radiocarbon by a CO2 filled proportional counter, Nuclear Instruments and Methods, vol. 151, p. 541-547.