Do Krzysztofa Mecha wygaszacze: literki, spacer
Quantum fluctuations, which otherwise would have been completely invisible,
get frozen by inflation and emerge afterward as density fluctuations that produce everything we can see!
If we are all stardust, as I have written, it is also true, if inflation happened, that we all, literally, emerged
from quantum nothingness. /p.98
How the Physics of Nothing Underlies Everything Quanta magazine, August 2022, artykuł, cytaty
Bertrand Russel Dzieje filozofii zachodu
Filozofia jest czymś pośrednim między teologią i nauką.
Dodane po rozmowie z KM na Urodzinach Elżbiety
Klasyfikacja nauk (wg OECD)
Nauki przyrodnicze
Matematyka
Fizyka
Chemia
Nauki o Ziemi
Biologia
Nauki inżynieryjne
Nauki medyczne
Nauki rolnicze
Nauki społeczne
psychologia
ekonomia
pedagogika
socjologia
prawo
politologia
media i komunikowanie
Nauki humanistyczne
historia i archeologia
językoznawstwo i literaturoznawstwo
filozofia, etyka i religioznawstwo
Sztuka
Husserl 1929: “To be sure, we still have philosophical congresses. The philosophers meet but, unfortunately, not the philosophies. The philosophies lack the unity of a mental space in which they might exist for and act on one another.”
The living philosophy
Analytic Philosophy, Continental Literature?
Philosophy Now, Marc Champagne 2015
How should one do philosophy? Sir Karl Popper gave a permissive answer when he wrote that “There is no method peculiar to philosophy”.
... clearly discern two major strands in current philosophy – the so-called ‘analytic’ and ‘continental’ traditions.
... non-argumentative [that is, a non-analytical] approach
... ‘professional philosopher’ sounds like an oxymoron
... Mario Bunge’s Philosophical Dictionary (2003): “DASEIN: Being-there. The trademark of existentialism. In some texts, Dasein = Real existence. In others, Dasein = Human existence. In still others Dasein = Consciousness. The hermeneutic difficulty is compounded by the recurrent phrase “das Sein des Daseins,” i.e., the being of being-there. Related terms not yet used by existentialists: Hiersein (Being-here), Dortsein (Being-over-there), Irgendwosein (Being-somewhere), and Nirgendwosein (Being-nowhere)… Jetztsein (Being-now), Dannsein (Being-then), Irgendwannsein (Being-sometime), and Niemalssein (Being-never)… Note how natural these combinations sound in German, and how clumsy their English counterparts sound. Which proves that German (when suitably macerated) is the ideal language for existentialism. A number of deep metaphysical questions involving these concepts can be framed. For example, ‘Was ist der Sinn des Dawannseienden?’ (What is the sense of Being-there-whenness?) ‘Was ist das Sein des Nirgendniemalsseins?’ (What is the being of Being-never-nowhereness?)…
A systematic exploration of this vast family of expressions might lead to a considerable extension of existentialism.”
... Heidegger’s point: Real existence is Human existence, and Consciousness cannot be divorced from it.
Much current cognitive science, with its emphasis on embodiment and situated cognition, is slowly confirming this view.
In fact, the title of Andy Clark’s influential 1997 book on robotics, Being There, is a nod to Dasein.
... Carnap, Bunge .. combining arbitrary notions and then exploring the myriad interrelations that ensue,
is thus a methodological perversion.
Bertrand Russel Dzieje filozofii zachodu Bergson
Oczywiście wielka część filozofii Bergsona, przypuszczalnie ta jej część, której przede wszystkim zawdzięcza on popularność, nie polega na argumentacji i nie da się obalić argumentami. Bergsonowski imaginacyjny obraz świata, pojęty jako przedsięwzięcie poetyckie, nie podlega w zasadzie dowodowi ani obaleniu. Szekspir nazywa życie przelotnym półcieniem, Shelley powiada, że jest ono niby wielobarwny nieboskłon, a Bergson ma je za muszlę, która rozpada się na części będące znowu muszlami. Jeżeli metafora Bergsonowska bardziej wam odpowiada, jest równie uprawniona jak pozostałe.
Filozofia analizy logicznej
Leibnitz wierzył w rzeczywiste istnienie nieskończenie małych, lecz choć to przekonanie harmonizowało z jego metafizyką, nie miało żadnej solidnej podstawy matematycznej. Na początku drugiej połowy XIX wieku Weierstrass pokazał, jak zbudować ten rachunek bez odwołania do nieskończenie małych, i w ten sposób zawarował mu ostateczną poprawność logiczną. Potem pojawił się Georg Cantor, który rozwinął teorię ciągłości zbioru i liczby nieskończonej. Słowo „ciągłość”, póki Cantor go nie zdefiniował, było niejasne, wygodne dla filozofów pokroju Hegla, który pragnął przenieść metafizyczny zamęt do matematyki. Cantor podał ścisłą definicję tego słowa i wykazał, że ciągłość, rozumiana tak, jak ją zdefiniował, jest pojęciem potrzebnym matematykom i fizykom. Tym samym pokaźna część mistycyzmu, takiego jak Bergsonowski, została odesłana do lamusa.
Adam Nowaczyk Carnap i Heidegger o metafizyce, czyli gdy dwóch mówi to samo... Przegląd Filozoficzny 1(41) 2002
Konkludując: charakterystyki, jakie Carnap i Heidegger przypisują metafizyce
są w dużym stopniu zbieżne, ale towarzyszą im różnice w odniesieniu i
intencji. Carnap mówi o metafizyce w ogólności (nie wyłączając metafizyki Heideggera),
lecz kwestionuje jej aspiracje do teoretyczności, a nawet jakiekolwiek
walory poznawcze. Z kolei Heidegger mówi o metafizyce, jaką być powinna w
przeciwieństwie do metafizyki uprawianej przez filozofów ignorujących powagę
“bycia”. Nie aspiruje do teoretyczności, a tym bardziej do naukowości. Natomiast
przyznaje metafizyce rangę wytworu “ducha”, wyższego od wszelkich
wytworów “intelektu”, które — jak to ma miejsce w nauce — parają się przyziemnym
“rachowaniem bytów”.
po seminarium 7 czerwca 2022
Doxa
Model Lambda-CDM (Cold Dark Matter) – jeden z najpowszechniej uznawanych modeli kosmologicznych.
Jego nazwa pochodzi od dwóch głównych składników Wszechświata: stałej kosmologicznej (oznaczanej przez Λ) i zimnej ciemnej materii.
Model ten wyjaśnia mikrofalowe promieniowanie tła (CMB), obserwowaną strukturę wielkoskalową oraz przyspieszanie ekspansji Wszechświata.
Λ jest stała kosmologiczną, czyli ciemną energią, odpowiedzialną za obecnie obserwowane coraz szybsze rozszerzanie się Wszechświata.
W ramach modelu Λ-CDM uważa się, że stanowi ona obecnie około 68% gęstości energii we Wszechświecie.
Zimna ciemna materia jest to nierelatywistyczna ciemna materia, która jest niebarionowa i oddziałuje z materią barionową wyłącznie grawitacyjnie.
Składnik ten stanowi ok. 27% gęstości energii obecnego Wszechświata.
Pozostałe 5% przypada na atomy, które stanowią budulec planet, gwiazd i materii międzygwiazdowej, a także fotony.
Episteme
Creatio ex nihilo – pogląd filozoficzny i teologiczny, rozwijany głównie w chrześcijaństwie, wedle którego świat został stworzony z nicości przez Boga.
Pojęcie to wyraża podstawową różnicę ontologiczną:
jedynie Bóg jest rzeczywistością pierwszą i niestworzoną, świat jest bytem niekoniecznym, powołanym do istnienia z nicości przez Bożą wszechmoc i miłość.
Akt stworzenia jest Bożym wolnym aktem dokonanym przez wypowiedzenie Słowa-Logosu.
W Kościele katolickim przyjmowany jako jeden z dogmatów wiary.
Kreacjonizm filozoficzny stoi w opozycji do: emanatyzmu, wedle którego świat stanowi emanację Boga;
materializmu, w znaczeniu przekonania o wieczności i samoistności materii.
Pogląd creatio ex nihilo łączy się z monoteizmem.
Stanowi integralny element wielu religii, m.in. chrześcijaństwa i islamu, czy światopoglądów – np. deizmu.
????
Spontaneous creation of the Universe Ex Nihilo Maya Lincoln, Avi Wasser, University of Haifa, 2013 Physics of the Dark Universe pdf
Currently, the most commonly accepted state-of-the-art theory for the Universe creation is the hot Big-Bang theory, stating that the Universe has expanded from a primordial hot and dense initial condition. The Big-Bang theory has been extremely successful in correlating the observable properties of the Universe with the known underlying physical laws. Yet, this theory cannot describe what came before the Big-Bang event and also what happened during the first miniscule time-fraction after the initial Big-Bang (Planck time). Podkreślenia boldem; AW
In general, any model of the Universe creation that involves preliminary conditions or requires an initial state is incomplete since it lacks an explanation of what created these initial conditions. Therefore, we adopt the vision of a “flash of Universe appearing from nothing”, assuming that the starting phase of the Universe adheres with the “principle of ignorance,” and that “singularity is the ultimate unknowable, and therefore should be totally devoid of information”.
Only a few theories were suggested in accordance to this line of thought.
Vilenkin suggested a cosmological scenario for the creation of the Universe from “nothing” (the author's words).
His proposed scenario interacts gravitational and matter fields, and a symmetric vacuum state that has a nonzero energy density.
Therefore, the initial state does not, in fact, represent an absolute, pure, ‘nothing.’
Another work – by Tryon, suggested that our Universe was created spontaneously from nothing (“Ex Nihilo”) as a
“quantum fluctuation of some pre-existing true vacuum, or state of nothingness”.
Following this line of thought, the Universe is a fluctuation of the vacuum in the sense of the quantum field theory.
Therefore, the initial state is not property-less, and it requires an explanation of how fluctuations can evolve from ‘nothingness.’
In the same manner, also theories that support the emergence of the Universe by quantum tunneling,
from vacuum in quantum-cosmology or from the string perturbative vacuum encounter the above mentioned limitations.
Michał Heller, Alex Vilenkin
To overcome these deficiencies, we suggest a new theory, ‘Creatio Ex Nihilo’ (CEN), aimed at describing the origin of the Universe from ‘nothing’ in information terms.
...the physical world is “made of information, with energy and matter as incidentals”
...initiation at a state of ‘nothing’ which is then transformed into ‘information’ due to a Spontaneous Symmetry Break. ...conversion of information into energy. ...forces and dynamicity naturally emerge from the state of ‘information.’
...nothing – no material, no energy, no space and no time. ...no entropy ...static, with no motive for change.
In terms of information, ‘nothing’ is equivalent to an infinite number of simultaneous Nullifying Information Elements (NIEs) – information elements that co-exist simultaneously and cancel each other.
Each such element represents either a being – existence of something, or the cancellation of that existence, no-being.
Information formation as a result of a Spontaneous Symmetry Break.
po seminarium 5 kwietnia 2022
Michał Heller Nieskończenie wiele wszechświatów, Rozdział 13 Wieloświat i teologia
cytaty niemal ścisłe, dobór subiektywny
Bóg Siedmiu Dni stał się Bogiem Wielkiego Wybuchu
Usunięcie człowieka z geometrycznego centrum wszechświata okazało się jednak większym wstrząsem dla zachodniej kultury niż można by się było tego spodziewać, sądząc po kosmologicznym znaczeniu dzieła Kopernika. Aleksander Koyre dowodzi, że mistycyzm niemiecki piętnastego wieku był swoistą reakcją na rewolucję Kopernika … idealizm późniejszej niemieckiej filozofii (Fichte, Schelling, Hegel) był dalszym ciągiem tego procesu.
Rewolucja Darwina stanowiła następna odsłonę tego procesu: człowiek został zredukowany do jednego z wielu gatunków.
… zasada antropiczna … wprawdzie człowiek nie znajduje się w geometrycznym środku stworzenia, jest detalem, ale być może detalem o kluczowym znaczeniu, cała struktura wszechświata jest tak subtelnie wokół niego zestrojona. … Czyżby odżył dawny argument z celowości? Prawie równocześnie pojawiły się twierdzenia o istnieniu osobliwości. … wszechświat jednak miał początek! A jeżeli nawet nie wszechświat, to w każdym razie obecna faza jego ewolucji. W połączeniu z zasadą antropiczną wyglądało to mocno podejrzanie. Idea ensamble’a wszechświatów wskazywała wyjście z sytuacji. Jeżeli istnieje nieskończenie wiele (lub przynajmniej odpowiednio dużo) wszechświatów, w których zrealizowane są wszystkie możliwości, to my żyjemy w tym bardzo szczególnym wszechświecie, bo w innych byśmy żyć nie mogli. Nie potrzeba żadnej wyjątkowej racji, by uzasadnić nasze istnienie.
Pozostaje problem początku. Twierdzenia o osobliwościach mają solidne, matematyczne dowody. … założenia … klasyczne (nie kwantowe) prawa grawitacji. Jednakże „na początku”… Ponieważ nie ma (jeszcze) kwantowej teorii grawitacji, droga do domysłów pozostaje otwarta.
Jednym ze sposobów eliminacji początku jest jego rozmnożenie. Jeden Wielki Wybuch przypomina stworzenie wszechświata, ale bardzo wiele (może nawet nieskończenie wiele) wielkich wybuchów umieszcza wszechświat w środowisku innych wszechświatów i sprawia wrażenie, że całość jest samowystarczalna.
… jak wyjaśnić początek wszechświata, który sam w sobie nie dostarcza wyjaśnienia (usunięcie początku byłoby swojego rodzaju jego wyjaśnieniem)? i po drugie, jak wyjaśnić jakiś „nienaturalny” szczegół w strukturze wszechświata. W obu przypadkach powielamy wszechświaty i odwołujemy się do „najbardziej prawdopodobnego rozkładu prawdopodobieństwa” i ewentualnie antropicznie uzasadniamy swoje położenie w „dalekim ogonie” tego rozkładu. Jeżeli przypadek rozumiemy jako wydarzenie o a priori małym prawdopodobieństwie urzeczywistnienia, to ostatecznie wszystko wyjaśnia przypadek (podkreślenie AW).
Ale skąd bierze się rozkład prawdopodobieństwa? … Wyjaśnienie teologiczne przez odwołanie się do Boga właściwie nie jest wyjaśnieniem, lecz jedynie gwarancją, że wyjaśnienie istnieje, choć jest dla nas zakryte.
I jest jeszcze jedno pytanie rzucające wyzwanie każdej próbie ostatecznego rozumienia wszechświata lub wieloświata, pytanie sformułowane przez Leibnitza: dlaczego istnieje raczej coś niż nic? Załóżmy, że mamy już ostateczną unifikację fizyki … Napisane przez nas równania nie mają mocy dawania „zapłonu istnienia”… (wielokropek MH)
Jeżeli nawet z równań naszej ostatecznej teorii wynikałoby istnienie wszechświata, w niczym nie zmieniłoby to wagi i natarczywości pytania Leibnitza. A nawet przeciwnie – pytanie stałoby się jakby jeszcze cięższe: to coś, co istnieje „raczej niż nic”, nie byłoby jednym wszechświatem, lecz wszechświatem wszechświatów.
… jak (hipotetyczne) istnienie wieloświata wkomponowuje się w Boży plan stworzenia?
… wszystko, oprócz samego Boga, zostało przez Niego stworzone, czyli powołane do istnienia. Przede wszystkim nie musimy łączyć idei stworzenia z ideą procesu dokonującego się w czasie. … Augustyn z Hippony (i wcześniej), czas został stworzony razem ze światem … pytanie o „początek stwarzania” jest pozbawione sensu. Znany jest pogląd Tomasza z Akwinu, że można mówić – bez popadania w sprzeczność – że wszechświat jest odwieczny (nie miał początku), ale stworzony przez Boga. Całkowita zależność w istnieniu („otrzymywanie istnienia”) nie musi być rozumiana czasowo.
Kosmologia jest jedną z naszych dróg do Nieskończoności, którą nazywamy Bogiem.
… teologia apofatyczna.
How could the Big Bang arise from nothing? Alastair Wilson, The Conversation
dość dowolnie tłumaczone fragmenty
Ostatnia Gwiazda powoli gaśnie, wszechświat znów staje się nicością (void), bez światła, życia i znaczenia. Cała materia pożarta przez wielką, czarną dziurę, przestrzeń rozszerza się, żadnej aktywności. Czy na pewno? Niektórzy kosmolodzy sądzą, że wcześniejszy, zimny, ciemny i pusty wszechświat był źródłem Wielkiego Wybuchu tego naszego, aktualnego wszechświata.
Jak w Wielkim Wybuchu powstała fizyczna materia? To pytanie nie ma nic do sprawy „czegoś z niczego” tylko do „wielkiej unifikacji” fizyki, której nie mamy. Mamy hipotezę, o zupie krótko żyjących cząstek elementarnych (kwarków), materii i antymaterii anihilującej w energię, z której powstają kolejne cząstki i antycząstki. Ale jak to się zaczęło? W kwantowej teorii pola pusta przestrzeń jest pełna fluktuacji energii. Ta energia wydaje cząstki, szybko znikające. Takie rzeczy stwierdza się eksperymentalnie. Cząstki powstające „z niczego”. Kwantowa próżnia jest jednak raczej czymś niż niczym. Ale skąd czasoprzestrzeń? Trzeba cofnąć się w czasie do początku wszechświata, do „epoki Plancka”, gdzie nasze teorie już zupełnie nie działają. Same czas i przestrzeń podlegają tam fluktuacjom kwantowym.
Nie mamy kwantowej teorii grawitacji, ale mamy próby. Zwykłe czas i przestrzeń powstają tam (emergent), jak fale na wodzie. Są produktem procesów kwantowych działających na głębszym, mikroskopowym poziomie. Są to procesy, których istoty, sensu, my ludzie z naszej skali przestrzeni i czasu nie kumamy. W epoce Planka załamuje się nasz schemat przyczyny i skutku. Mamy więc jakiegoś kwantowego prekursora czasoprzestrzeni – ale skąd on się wziął?
Pomysł Rogera Penrosa: cykliczność, wszechświat za wszechświatem, z niemal niczego. Ale ta koncepcja też nie daje odpowiedzi na pytanie skąd wzięło się to, co wokół nas. Jak zaczęły się te cykle. I dochodzimy do metafizycznego: dlaczego jest raczej coś niż nic.
Jest jeszcze interpretacja mechaniki kwantowej wielu światów (Everett).
Jormungand był wężem i potrafił pluć czarnym palącym jadem. Odyn wypuścił go do oceanu otaczającego Midgard. Wąż rósł w otchłaniach, aż w końcu przyjął takie rozmiary, iż otaczał cały świat i mógł ugryźć własny ogon (za Artykułem, ale tekst z Wikipedii).
Dodatek 1:
Siergiej Bułgakow (po prawej) i Pawieł Fłorienski [Michaił Niestierow, Filozofowie, 1917]
Dodatek 2:
Copernicus Festival 2021, ks. Prof. Michał Heller w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem
… Religia a nauka ... metoda naukowa: liczymy tylko na siebie, religia: objawienie. Trudność psychologiczna, napięcie. Wiara: akcentować tę obcość metod.
… W prywatnej, swojej pobożności zachować .. ale mieć świadomość .. retuszów nie robić
… Galileusz .. W świetle Einsteina, Słońce – Ziemia -względne.
… Teologia apofatyczna .. ale musisz się posługiwać obrazami, ale mając świadomość, że…
… Bóg jest nieskończonością → nie zrozumiemy → teologia apofatyczna
… Wschodnia interpretacja nauki .. wschód – mistyka, zachód – racjonalność .. Teresa Obolevitch
… 23, 11 … 200 wymiarów, w matematyce ∞ wymiarów
… Matematyka jest jedyną nauką, oprócz teologii, która z ∞ jest za pan brat
… Światy równoległe .. nawet ∞ wiele .. nieweryfikowalne
… WB: w świecie newtonowskim czujemy się dobrze, rozumiemy
Góry Literatury 2022
ks. prof. Michał Heller: Nauka wyjaśnia wszystko, nie mówi jednak nic o sensie życia.
Olga Tokarczuk: Proszę Pana, co to jest sens życia?
Dodatek 3:
R Sito Eratostenesa
n=1000
i=seq(n-1)+1; for (k in i){j=k+k; while(j<=n){i[j-1]=0; j=j+k}}
2 3 0 5 0 7 0 0 0 11 0 13 0 0 0 17 0 19 0 0 0 23 0 0 0 0 0 29 0 31 0 0 0 0 0 37 0 0 0 41 0 43 0 0 0 47 0 0 0 0 0 53 0 0 0 0 0 59 0 61 0 0 0 0 0 67 0 0 0 71 0 73 0 0
0 0 0 79 0 0 0 83 0 0 0 0 0 89 0 0 0 0 0 0 0 97 0 0 0 101 0 103 0 0 0 107 0 109 0 0 0 113 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 127 0 0 0 131 0 0 0 0 0 137 0 139 0 0 0 0 0 0 0 0 0 149
0 151 0 0 0 0 0 157 0 0 0 0 0 163 0 0 0 167 0 0 0 0 0 173 0 0 0 0 0 179 0 181 0 0 0 0 0 0 0 0 0 191 0 193 0 0 0 197 0 199 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 211 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 223
0 0 0 227 0 229 0 0 0 233 0 0 0 0 0 239 0 241 0 0 0 0 0 0 0 0 0 251 0 0 0 0 0 257 0 0 0 0 0 263 0 0 0 0 0 269 0 271 0 0 0 0 0 277 0 0 0 281 0 283 0 0 0 0 0 0 0 0 0 293 0 0 0 0
0 0 0 0 0 0 0 0 0 307 0 0 0 311 0 313 0 0 0 317 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 331 0 0 0 0 0 337 0 0 0 0 0 0 0 0 0 347 0 349 0 0 0 353 0 0 0 0 0 359 0 0 0 0 0 0 0 367 0 0 0 0
0 373 0 0 0 0 0 379 0 0 0 383 0 0 0 0 0 389 0 0 0 0 0 0 0 397 0 0 0 401 0 0 0 0 0 0 0 409 0 0 0 0 0 0 0 0 0 419 0 421 0 0 0 0 0 0 0 0 0 431 0 433 0 0 0 0 0 439 0 0 0 443 0 0
0 0 0 449 0 0 0 0 0 0 0 457 0 0 0 461 0 463 0 0 0 467 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 479 0 0 0 0 0 0 0 487 0 0 0 491 0 0 0 0 0 0 0 499 0 0 0 503 0 0 0 0 0 509 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
0 521 0 523 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 541 0 0 0 0 0 547 0 0 0 0 0 0 0 0 0 557 0 0 0 0 0 563 0 0 0 0 0 569 0 571 0 0 0 0 0 577 0 0 0 0 0 0 0 0 0 587 0 0 0 0 0 593
0 0 0 0 0 599 0 601 0 0 0 0 0 607 0 0 0 0 0 613 0 0 0 617 0 619 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 631 0 0 0 0 0 0 0 0 0 641 0 643 0 0 0 647 0 0 0 0 0 653 0 0 0 0 0 659 0 661 0 0 0 0 0 0
0 0 0 0 0 673 0 0 0 677 0 0 0 0 0 683 0 0 0 0 0 0 0 691 0 0 0 0 0 0 0 0 0 701 0 0 0 0 0 0 0 709 0 0 0 0 0 0 0 0 0 719 0 0 0 0 0 0 0 727 0 0 0 0 0 733 0 0 0 0 0 739 0 0
0 743 0 0 0 0 0 0 0 751 0 0 0 0 0 757 0 0 0 761 0 0 0 0 0 0 0 769 0 0 0 773 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 787 0 0 0 0 0 0 0 0 0 797 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 809 0 811 0 0 0 0
0 0 0 0 0 821 0 823 0 0 0 827 0 829 0 0 0 0 0 0 0 0 0 839 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 853 0 0 0 857 0 859 0 0 0 863 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 877 0 0 0 881 0 883 0 0 0 887 0 0
0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 907 0 0 0 911 0 0 0 0 0 0 0 919 0 0 0 0 0 0 0 0 0 929 0 0 0 0 0 0 0 937 0 0 0 941 0 0 0 0 0 947 0 0 0 0 0 953 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
0 0 0 967 0 0 0 971 0 0 0 0 0 977 0 0 0 0 0 983 0 0 0 0 0 0 0 991 0 0 0 0 0 997 0 0 0
Pierwszych 100 miejsc zerowych
